Líður betur...

Jæja sólin er farin að skina aftur, lyfin hafa slegið á kvíðann og ég sé hlutina í nýju ljósi núna.  Ég sé alltaf hvað ég er heppin þegar ég rís aftur úr þessum köstum og hversu mikil áhrif þau hafa a fólkið mitt. Sandra tekur þessu kannski verst en hún er dugleg að tala um það þegar þetta er búið.

En ég þarf að vera í meira sambandi við skólasystur mínar og er einmitt að fara að hitta þær á eftir til að vinna saman verkefni. Mér finnst ég dáldið ein hérna og það er engum að kenna nema mér, ég þarf "bara" að hafa samband, það er dáldið erfitt fyrir félagsfælna manneskju.

En ég get ætla skal

Knús á línuna