Sko...

Steingeit: Þú ert dásamlega heillandi þessa dagana og getur talað þig í gegnum hvaða uppákomur sem er. Gefðu rómantískum elskhuga alla þína ást í stað þess að flækja málin.

Þetta er spennandi, hvað ætli verði gert í kvöld

Nýja ég/ gamla ég

Ég varð fyrir því óhappi að það hljóp skilti í veg fyrir mig og ég var á jeppanum, bíllinn skemmdist svolítið, það þarf að skipta um stuðara á honum. Mér þótti þetta náttúrulega leiðinlegt að þetta skuli gerast og var alveg að detta í það að hugsa: égeralvegómögulegogégskemmiallabílasemégkemnálægt EN svo kom þessi nýja manneskja og sagði sko, þetta er náttla leiðinlegt og allt það en himin og jörð eru ekki að farast, í stað þess að leggjast upp í rúm og breiða upp fyrir haus (vorkenna sjálfum sér) fór ég út að hlaupa, í stað þess að kaupa súkkulaði og "dettaíþað" fékk ég mér hnetur og rúsínur og í stað þess að skæla yfir            " óbætanlegu tjóni sem ég hef valdið" hugsa ég ojæja þetta gerðist bara.

 Maðurinn minn hafði mestar áhyggjur af því hvernig ég tæki þessu óhappi og var alltaf að tékka á skapinu.  Ég held að ég hafi bara komið honum þægilega á óvart.

Núna ætla ég að stofna sjálfshjálparhóp fyrir ungt fólk í skólanum, ætla að fá Geðhjálp í lið með mér ásamt námsráðgjafa og skólastjórn við skólann.  Ég veit að það er þörf fyrir svona hóp og mig hefur langað til að stofna svona hóp síðan ég byrjaði í skólanum og þar sem ég er að útskrifast í vor, þá er ekki seinna vænna

Allavega er ég vel stemmd þessa dagana og hef það bara rosa gott.

Knús á línuna.

Hyldjúp gjá

Ég hrapaði ofan í hyldjúpa gjá á dögunum og þar var enga birtu eða yl að fá, þar var bara svartnætti og drungi.  En með hjálp komst ég upp aftur hér um bil samdægurs, en þessi þrjú kíló sem voru farin komu öll aftur og skömmuðust sín ekki neitt. En ég má þakka fyrir að þetta hafi nú ekki tekið lengri tíma og einu eftirköstin skuli vera nokkur kíló.

Það er svo merkilegt að mér finnst alltaf einhver önnur manneskja taka völdin ( kannski er ég bara klofinn persónuleiki) ég þekki sjálfa mig ekki, vill ekki tala við neinn, sit og ét allt sem tönn á festir, nenni sko alls ekki að hreyfa mig, það versta við þetta allt saman er að ég veit að þetta er slæmt fyrir mig en mér er sko slétt sama, um allt og alla.

Núna er ég spræk sem læk..ur og hlakka til að fara á eftir í skólann, er að fara í frönsku og íslensku. Ég er búin að sjá það að það er talsvert hægari yfirferð í þessum 100og áföngum, mér finnst ég vera komin í leikskóla aftur en þetta á sjálfsagt eftir að verða erfiðara.  Svo borgar sig ekki að vera of duglegur því að þá er maður alltaf í gati, svo að hér eftir ætla ég ekki að vinna heima nema það sé bráðnauðsynlegt.

Ég kemst ekki út að labba svo að ég fer bara í lengsta minkahúsið (100m langt) og skokka, 2km skokk og 2 km röska göngu, bara snilld, maður verður náttla að bjarga sér, er það ekki?

Jæja læt þetta duga í bili knús á línuna...

 

Úti er alltaf að snjóa...

Ég held að ég hafi ekki séð svona mikinn snjó í mörg ár, en þar sem við búum á Íslandi má alveg búast við þessu í janúar.  Allavega er ég ekki búin að fara að labba í dag, er eiginlega bara föst inni.  Svo er ég  alltaf að segja að það sé ekki til vont veður heldur vitlaus klæðnaður kannski þarf maður að geta gengið í stað þess að skríða.  En svona úr eins og ég var að dásama er hægt að finna hjá http://sites.greind.is/rsigmundsson.is/?prodid=14 bara sniðugt.

Er nú eitthvað léleg en vonandi er það bara snjórinn eða eitthvað svoleiðis.

Ætla að fara læra sögnina að vera á frönsku; je suis, tu es o.sv.fr

Hafið það sem best

Átak

Nú er ég byrjuð á fullu aftur að hreyfa mig og borða hollt, ekki veitti af eftir sukkið síðustu mánuði.  Ég fékk svo flotta græju í jólagjöf frá manninum mínum, gps tæki til að hafa á handleggnum eins og úr, það segir til um vegalengd, hækkun/lækkun, púls,  kaloríueyðslu og ýmislegt annað sem ég er eftir að læra á, þegar ég kem heim sting ég tækinu bara í samband við tölvuna og þá sýnir það mér leiðina sem ég búin að labba, meðalhraða, meðalpúls, og hámarkið líka.  Þetta er mjög hvetjandi, því að ef að ég er búin að labba 5.7 km, finnst mér ekki hægt annað en fara upp í 6, ótrúlega sniðugt.  Síðan ég fékk þetta tæki er ég búin að ganga 130 km . Allavega er vigtin farin að hreyfast aftur niður á við svo að ég er bara himinlifandi.

Skólinn er bara mjög fínn, ég er ánægð með alla kennarana og er bara bjartsýn á önnina, enda sú síðasta svo að maður verður að standa sig.  Eina sem ég er hrædd við er eðlis og efnafræðin, en ég leita mér þá bara að aðstoð ef ég fer í strand.

Jæja læt þetta duga

Knús á línuna

 

Well then...

Jæja nú er ég orðin einu ári eldri...það skelltist á mig þrítugasta og sjöunda árið og ekki nóg með það, það skelltist líka eitt ár á Didda svo að hann er orðinn 39.  Sumum finnst alveg hræðileg tilhugsun að nálgast fertugt, ég hugsa það nú bara svona: Ef að næstu ár verða eins góð og það síðasta,  þá hlakka ég nú bara til.  Svo ætla ég líka að verða hundgömul svo að það er svo mikið eftir, að það tekur því ekki að hafa áhyggjur af þessu.

 Ég byrjaði í skólanum í dag, byrjaði náttúrulega á því að fara í vitlausa stofu og skildi ekkert í neinu, en svo kom ljós að ég fór dagavillt á stundatöflunni, hélt nefnilega að það væri mánudagur.  Þó að þetta sé ferlega óþægilegt þá fagna ég alltaf einhverju svona, það sannar fyrir mér að heimurinn ferst ekki þó að manni verði eitthvað á, ég verð alltaf pínu stolt yfir að geta gengið út og hlegið að sjálfri mér frekar en að verða alveg miður mín.

Ég er mjög áhugaverðum fögum og hlakka til að takast á við þau, er í eðlis- og efnafræði, sem ég er ekkert mjög sleip í, landafræði, jarðfræði, íslensku sem fjallar um barnabókmenntir og frönsku sem ég tek eiginlega bara að gamni, bara svona til að fá smá orðaforða svo ég geti farið til Frakklands.

jamms..læt þetta duga í bili... hafið það gott

Nýtt ár...

Nú árið er liðið í aldanna skaut og aldrei það kemur til baka... o jú, jú, það er nú rétt en minningarnar lifa góðu lífi, um ítalíu för, gönguferðir, frábæra vini og fjölskyldu. 

 Það sem ég er einna stoltust af er að ég fór á bekkjarmót hjá mínum árgangi í vor, þrátt fyrir að kvíða því meira en flestu öðru, ég tók þátt í að stofna sjálfshjálparhóp fyrir fólk með geðraskanir, stoltust er ég af fjölskyldunni minni, sem stendur að baki mér, án hennar hefði ég ekki afrekað helminginn af því sem ég hef gert.

Við vorum bara heima, mamma var hjá okkur og við höfðum það mjög gott, Diddi eldaði hreindýr sem var alveg ofboðslega gott, en öndin var treg til að eldast; var ekki nógu heitt svo að við fengum bara önd í hádegismat í dag í staðinn.

Dagurinn hefur verið gríðarlega rólegur, fékk mér göngutúr og síðan hef ég legið í leti, étið og legið meira í leti og étið svolítið meira, þarf kannski að fara í annan göngutúr.. en nenni ekki í myrkrinu.

Hafið það sem best...áramótaknús á línuna

Áramót...

Jæja þá er mesta jólastandið liðið, áramótin næst á dagskrá með öllum sýnum sprengingum. 

Ég verð alltaf einhvern vegin angurvær um áramót, fer að hugsa um það sem liðið er og það sem er framundan. 

Hugurinn reikar til fyrri áramóta þegar ég var ekki í jafngóðu andlegu ástandi og ég er núna, þar sem mér leið mjög illa bæði andlega og líkamlega og fannst ekki nýja árið bjóða upp á eitthvað spennandi.  Nú er allt annað upp á teningnum, ég hlakka til næsta árs og alls þess sem það felur í sér, ég klára skólann og byrja vonandi í nýjum í haust.  Ég er þess fullviss að lífið á eftir að leika við mig á þessu nýja ári og fjölskylduna mína.

Ég er búin að strengja svo mörg áramótaheit að ef ég stend við helminginn af þeim verð ég miklu betri manneskja.

Við ætlum að vera heima og borða ( meira) hreindýr og önd, höfum hvorugt eldað áður svo að þær bækur sem við lesum á næstunni verða matreiðslubækur.´

Það verður gaman að hefja nýja árið því að ég á svo marga góða vini og frábæra fjölskyldu.

Takk fyrir allan stuðninginn á árinu sem er að líða og  megi gæfan fylgja ykkur á nýju ári.

Jólin, jólin..

Jæja, er ekki best að setja eitthvað mjööög gáfulegt hérna inn.

Er að fara í skötuveislu á eftir... skata reyndar ekki uppáhaldsmaturinn minn, það verður sem betur fer eitthvað sem er ekki búið að míga á sl hálft ár og til að kóróna allt saman ætlar minn elskulegi að bjóða upp á Álaborgar ákavíti og það er HELMINGI verra en skatan, það ætti kannski að kalla til einhverja hjálp fyrir þetta fólk sem borðar og drekkur þetta af bestu lyst Þetta getur ekki verið heilbrigt.

Það eru margir sem spyrja mig hvort ég sé búin að ÖLLU, hvaða ÖLLU??, jú ég er búin að kaupa matinn, pakkana og fötin, þurrka ryk og taka til, ég ætla EKKI að þrífa veggina, gluggana, rífa niður gardínur og þvo loft, bara ekki. Mér finnst bara ágætt að hafa þokkalega hreint og tekið til, kannski aðeins betra en venjulega.

Ég var að syngja jólalög í gær með stelpunum, ætla ekki að dæma um fegurð þess söngs en það var bara gaman, en í mörgum þessum lögum er jafnréttinu ekki gert hátt undir höfði:" Hann fékk bók, en hún fékk nál og tvinna. Nú skal segja, hvernig litlar stúlkur gera, vagga brúðu."  Hvað ætli Kolbrún Halldórs segði við þessu

EN ég ætla ekki vera með nein leiðindi, enda komin í jólaskap, það snjóar úti, og bara allt einhvern vegin svo dásamlegt og yndislegt.

Læt þetta duga..

Gleðileg jól

gott og farsælt

komandi ár.

miklu betri..

þessi lægð mín varði nú ekki lengi, sem betur fer.  Annars fann hún Sandra mín einn góðan punkt við þunglyndisköstin, jú sko þá kaupirðu alltaf eitthvað gott, þetta er alveg dásamlegt.  Er bara alveg full af orku og ætla mér að gera margt, reyndar búin með aðaláskorunina, að taka til í herbergi sonar míns, hélt að eitthvað væri lifandi undir rúminu og fór því mjööög varlega, þá voru það bara sokkarnir, sem tvístruðust í allar áttir þegar ég sópaði þeim undan rúminu. Sumir búnir að vera þarna í ár örugglega, það er nefnilega ekkert verið að drepa sig á tiltekt.

En ég hef það gott og vona að þið hafið það líka gott. Knús á línuna