Sko....

Við erum komin  heim frá Ítalíu, sem var bara dásamleg.  Við fórum að Gardavatninu og skoðuðum svalirnir hennar Júlíu í Veróna, svo var bara slappað af og svolgrað í sig nokkrir lítrar af rauðvíni og borðaður góður matur með.

Ég er nokkuð vel stemmd þessa dagana, nema hvað ég er þess fullviss að ég eigi aldrei eftir að læra þetta allt sem þarf að kunna fyrir prófin sem eru btw 3 og 4 tíma löng en það er ekki alveg komið að því ennþá.

Sjálfshjálparhópurinn er að byrja aftur, verður á þriðjudagskvöldum í Hruna og vonandi mæta einhverjir, annars tala ég bara við sjálfa mig, er þá allavega í skemmtilegum félagsskap.

Hef þetta ekki meira að sinni... knús á línuna

Mér finnst rigningin góð la lilala

Var orðin heiladauð af innisetum og lærdómi að ég ákvað að bjóða veðrinu birginn og fara út að labba og viti menn! það var ekkert vont veður, mér var heitt og víst var ekki þurr þráður á mér þegar ég kom inn en það var bara utan á. Sálinni varð heitt og ég fékk aukinn kraft, nenni meira að segja að blogga!

Ég sit við fyrir hádegi við lærdóm fyrir utan smá pásu þegar ég fer í kaffi niður í minkahús.  Eftir hádegi læri ég yfirleitt þar til ég sé stjörnur ( sem eru ekki hluti af námsefninu), þá verð ég að fara út að labba til að hreinsa lóna sem hefur sest að á milli eyrnanna á mér.

Réttirnar voru á föstudaginn og í fyrsta skipti í nokkur ár dreif ég mig, mér þótti þessi samkoma óskaplega leiðinleg en ákvað að fara með breyttu hugarfari og mér fannst þetta bara gaman.  Reyndar svolítið erfitt að sjá soninn með bjór en hvað get ég sagt við:"Ég er orðinn átján".  Á meðan hann fer þokkalega með þetta verð ég að halda kj....

Jæja hef þetta ekki lengra í bili en farið vel með ykkur og farið út að labba í rigningunni.

ÉG GET ÞETTA VÍST.....

Púkinn minn er dáldið oft að pikka í mig og segja, hvenær ætlarðu að gefast upp, þú hefur ekkert í þetta nám! EN EG GET ÞETTA VÍST!! Reyni ég að svara, tekst oftast og í hin skiptin sem það tekst ekki, fer ég út að labba ( fer oft út að labba þessa dagana) Segi sjálfri mér að þetta eigi eftir að venjast og koma allt saman.  Jú víst er þetta erfitt en mjög skemmtilegt og áhugavert allt saman. 

Núna get ég sagt að ég fari til Ítalíu í næstu viku, fer eftir tæpan hálfan mánuð og ég hlakka rosalega mikið til.  En er samt með smá samviskubit yfir að leyfa ekki krökkunum að koma með og fara frá náminu í heila viku. En ég held að ég njóti bara lífsins betur og verði mun hressari þegar ég kem heim.

Allir eru komnir í skóla og allt gengur sinn vanagang, stelpurnar fara í skólann um átta og þá sest ég við tölvuna og sit til hádegis við að hlusta á fyrirlestra og glósa.  Það er mikill munur að fá fyrirlestrana á upptökum því þá getur maður stoppað og spólað til baka ef maður missir af einhverju.

Jæja læt þetta duga í bili

 

Læra og læra og læra og ....

Úff það er svo mikið að gera í lærdómnum og mér finnst ég aldrei ná alveg í skottið á mér, er reyndar að vona að þetta lærist allt saman smátt og smátt

Þó að þetta sé erfitt er þetta ofsalega skemmtilegt, mjög vel sett fram fyrir utan smá byrjunar örðuleika eins og ekkert hljóð og þess háttar

Ég tók nokkuð góða dýfu í vikunni, þessi var nokkuð löng og kannski ekki skrýtið vegna hversu mikið hefur gengið á undanfarið. Var í rúminu í þó ekki nema einn dag en var örg og geðvond hina.

Ég er byrjuð á ofþyngdarnámskeiði og lýst mjög vel á, þetta er hugræn atferismeðferð sem er EKKI megrun heldur hugarfarsbreyting.

Ég fer bráðum að ná 1000km markinu í göngunni og stefni á að ná hringveginum áður en ár er liðið frá því ég fékk mælinn minn.

Ég ætla að halda áfram að læra og labba, hafið það sem best....knús

Komin heim í heiðardalinn

Ég er búin að hitta alla kennarana og mér lýst  mjög vel á þau öll, þau eru bara svona eins og ég og bara mjög almennileg.  Allir kennararnir setja efnið fram á skemmtilegan og lifandi hátt, meira að segja vefja og frumulíffræði varð skemmtileg.

Ég veit hvað bíður mín, það verður strembið nám fram að prófum, það er klásus og það komast 25 áfram og við erum 33 sem byrjum. Sem þýðir að ég verð að vera betri en átta aðrir nemar!

Það er ómetanegt að eiga einhvern að eins og Lilju og co á Akureyri, ég fann ekki fyrir kvíða þar eins og ég hef yfirleitt fundið fyrir þegar ég er ekki heima hjá mér eða Diddi er ekki með mér heldur leið mér bara mjög vel og var mjög afslöppuð, eins og Munda frænka orðaði það að mamma sín væri búin að eignast aðra dóttur og hún stóra systur.  Það er ekki leiðinlegt að það sé litið á mann sem einn af nánustu fjölskyldu.

Ég er spennt að fara að takast á við ný viðfangsefni og vona að allt gangi bara vel.

Knús  

Akureyri

Jæja þá er ég komin í háskóla!

Við mamma fórum á mánudaginn ogerum hjá Lilju frænku minni í mjög góðu yfirlæti.

Þetta voru frekar spor mörkuð dálitlum kvíða sem ég steig á þriðjudaginn þegar ég fór í fyrsta sinn í skólann.  En allir hér eru frábærir og gott andrúmsloft hér.

Í gær fór ég á nemendafélags hitting og ætli ég hafi ekki bara verið alveg hálftíma, æ þetta snérist aðallega um djamm og þið vitið hvað er ég mikið í því!

Hef það gott enda stjanað við mann.

Hafið það sem best.... knús frá Akureyri 

Býflugur í maganum...

Alla vega frekar en fiðrildi, hnúturinn í maganum á mér er orðinn mjög stór og núna skil ég ekkert í þeirri vitleysu að vera að fara í háskóla, ég hef nákvæmega ekkert þangað að gera! 

 Ég ímynda mér allt hið versta, að ég finni ekki skólann (Je ræt) finni ekki stofuna, að þetta sé alltsaman misskiningur og ég er ekkert skráð í skólann og svo framvegis.

Ég veit svo sem að þetta er púkinn minn sem talar og núna er mjög erfitt að útiloka hann.  En í skólann fer ég hvað sem hann segir.

  Annars er bara allt gott að frétta af öllum, aldrei þessu vant eru allir heima sem mér líkar afar vel, en þá er ég að fara í burtu!

Hugsið til mín í sálarstríðinu mínu...

Knús handa öllum sem vilja 

 

Skóli....

Er bara alveg að fara að byrja á þriðjudaginn í næstu viku á ég að mæta í fyrstu staðlotuna á Akureyri.  Ég held að ég sé bara ekki búin að átta mig á því ennþá hversu stutt er þangað til því að ég er enn pollróleg, við hjónin vorum reyndar að ræða um þetta í gær og þá komu smá fiðrildi í magann en ekkert meira.  Ég ætla að taka mömmu með mér þar sem krakkarnir byrja í skólanum í þessari viku líka. 

Eldri stelpan mín er að fara í skólaferðalag til Köben með bekknum sínum og ég hef alltaf áhyggjur af því hvernig henni gangi, mér finnst alltaf að hún sé að minnsta kosti fimm árum yngri og ekki að fara í 10.bekk! 

Er búin á skrá mig á fitubollunámskeið eða ofþyngdarnámskeið hjá Kvíðamiðstöðinni, ég fór á félagsfælninámskeið hjá þeim sem svínvirkaði svo að ég hef tröllatrú á þessu líka.  Ég byrja á því 28 ágúst og ég hlakka bara til.

Við bókuðum í gær vikuferð til Ítalíu í september og ég er strax farin að hlakka til.

Læt þetta gott heita í bili

Kast og fíkn...

Fékk eitt vont kast í vikunni, er að stíga upp úr því núna, fór að labba áðan og búin að gera eitthvað annað en að liggja uppi í rúmi.

Í gær viðurkenndi ég fyrir bæði sjálfri mér og mínum heittelskaða að ég væri haldin matarfíkn og lyfjafíkn.

Matarfíknin lýsir sér þannig að ég hugsa eiginlega ekki um neitt annað en mat, hef sífellt samviskubit yfir því  sem ég borða en hætti samt ekki að borða óhollustuna þó að ég viti vel að ég fæ samviskubit á eftir, þetta er vítahringur sem ég er í og þarf að leita mér hjálpar við.  Það verður tekið á þessu mjög, held að fyrsta skrefið sé að viðurkenna vandann.

Lyfjafíknin sem er kannski öllu alvarlegri lýsir sér í því að ég leita að aðstæðum þar sem ég hef afsökun til að fá sterk verkjalyf, núna notaði ég mér það að sjúkraþjálfarinn minn var búin að vera svo lengi í fríi að ég var öll orðin skökk og snúin, EN það var hægt að gera eittthvað annað en að éta parkódín og norgesic en ég var komin í þörf fyrir vímuna.  Ég misnotaði lyfin  til að komast í vímu og tók alltof stóra skammta inn og var búin með mánaðar skammt á viku!!  Ég held að í þessu eins og öðru er fyrsta skrefið að viðurkenna vandan.  Ég ætla eftir helgina að tala við heimilislækninn og segja honum frá þessu, held reyndar að hann renni í grun um þetta allt saman.  En eins og ég segi það er ekki hægt að gera neitt í neinu fyrr en viðkomandi viðurkennir að hann eigi í vanda.

Ég óskaplega heppin að að eiga góðan mann sem styður mig í þessu öllu og hann er kletturinn í lífi mínu.

Jamms það er skammt stórra högga á milli og ég held að ég sé búin að upplýsa um allar mínar dökku hliðar, svona allavega í bili, læt ykkur vita ef að ég finn einhverjar fleiri;)

Læt þetta duga í bili... knús á línuna

Úff...

Jæja þá er þessi helgi að renna sitt skeið á enda, það hefur sjaldan eða aldrei verið jafn stíf dagskrá hjá okkur og þessa helgi.

Í fyrsta lagi var verið að smíða bát fyrir furðubátakeppnina í gær, sem kláraðist í gær morgun ( vaknaði klukkan átta til að hjálpa til við að mála fleyið) og auðvitað vann Air Flúðir og það mátti ekki á milli sjá hvort var stoltara, skipstjórinn eða smiðurinn. ( set inn myndir þegar tölvan mín er komin úr viðgerð.

Á laugardaginn var heimsmeistarakeppni í traktorstorfæru og auðvitað fórum við á hana, maður frænku hans Didda vann það svo að þessi helgi var góð vinningshelgi fyrir fjölskylduna

Eftir torfæruna gengum við að Gullfossi austan megin og vorum við sem búum hérna megin við hann vorum sammála um að hann væri miklu fallegri okkar megin

Það kom fullt af fólki í heimsókn og mér finnst rosalega gaman að fá gesti svo að þetta var bara æðislegt

Í gærkvöldi fórum við síðan í fimmtugs afmæli hjá bróður mínum, rosa flott veisla í sumarhúsinu hans niður við bakka Þjórsár.

Í dag er ég búin að fara á Bakkaflugvöll og sækja Örvar sem var á Þjóðhátíð og á svo eftir að sækja stelpurnar sem voru eftir þegar við fórum úr afmælinu í gær. Geri það eftir kvöldmat sem er búið að bjóða okkur í hjá tengdó.

Ég reikna fastlega með að morgundagurinn verið nýttur í afslöppun og rólegheit.

Og takk fyrir knúsin og kommentin fyrir síðustu færslu, það er ómetanlegt að fá svona stuðning

Læt þetta gott heita í bili...