jamm.......................sko........uhhh

Þetta var eiginlega það sem mér datt fyrst í hug að segja þegar þær á kvíðamiðstöðinni báðu mig um að halda smá fyrirlestur um mína félagsfælni og hvaða áhrif félagsfælninámskeiðið hafði á mig og mitt líf.  En auðvitað sagði ég já og dauðsé eftir því núna. Ég sé allt svona sem áskorun og vona að kvíðinn sem ég finn sífellt fyrir minnki bara aðeins við þetta.   Ég var í dag að flytja smá fyrirlestur um ekkert eiginlega og hafði ákveðið það að styðjast við fáar glærur með mjög litlum texta og hélt að ég gæti ekkert talað en mér tókst að tala um ekkert í korter, blaðalaust! 

Ég sit alla daga og læri og hlusta á fyrirlesta, sem eru flestir skemmtilegir, núna erum við að vinna verkefni um iðju og tómstundir mjög skemmtilegt og ég er í mjög fínum hóp og tæknin gerir okkur kleyft að halda góðu sambandi, skype og msn er bara dásamlegt ( þó að ég hafi kviðið fyrir í marga daga yfir að fara að nota skype!).

En ég læt þetta duga í bili.... knús á línuna