Jæja þá....

Núna er ég hætt að liggja upp í rúmi og hugsa um hvað heimurinn yrði betri án mín.

Mér líður miklu betur og búin að fara út að labba í dag og í gær, þetta er á við góða meðferð hjá sálfræðingi eða eitthvað svoleiðis og maður þarf ekki að borga 7000 kall fyrir

Ég er búin að biðja um að fá að  tíma hjá geðlækninum, svo á hann að hringja í mig til að gefa mér tíma, hvenær sem það verður En eins og hjá öðrum sérfræðingum tekur allt svona tíma, ég er samt að vona að ég komist að áður en prófin byrja, því að ég VEIT að þá verður mikið stress í gangi það verður ekki líft á heimilinu.  Kannski er einhver tilbúinn að taka að sér fjölskylduna mína á meðan þessu stendur, því að þetta stress á eftir að bitna mest á þeim, sem eiga það síst skilið.

Ég hef verið mjög dugleg í náminu svo að ég þarf nú ekki að hafa miklar áhyggjur af því ( fyrr en prófin byrja)

Hef voða lítið meira að segja í bili.... hafið það sem best.